Niczego Bóg nie czyni w czasie, czego by od wieków w swej nieskończonej mądrości wykonać nie postanowił. Owe niezbadane umysłem ludzkim ani anielskim wyroki Boże zamykają w sobie losy każdego człowieka, jego czyny i myśli, które Bóg przewidziawszy, postanowił wynagrodzić lub ukarać. Pewnych jednak ludzi Bóg szczególnymi wyrokami wyznaczył od wieków, aby w nich niezawodnie objawić swą miłość, swą świętość. Tych, zanim przewidział ich czyny, uprzedził nadmiarem miłości, opatrzył niezawodnie skuteczną łaską i ustrzegł od grzechu; i ci na pewno się zbawią. O tych to mówi Bóg ustami Jeremiasza: „Miłością wieczną umiłowałem cię, dlatego przyciągnąłem cię litując się” (Jer 31:3). Do tych wybranych, uprzedzonych miłością Bożą, należy Matka Boża — Maria, następnie wszyscy Święci i którzykolwiek zbawieni będą, a nade wszystko św. Józef. To przeznaczenie do nieba, czyli do wiecznej szczęśliwości, wiąże Bóg często ze specjalnym przeznaczeniem wybranego do jakiegoś dzieła w czasie.
Przeznaczenie św. Józefa
Dwa zadania miał do spełnienia w swym doczesnym życiu św. Józef: pierwsze, aby dla Syna Bożego na ziemi zastąpić Ojca niebieskiego, to jest być ojcem i opiekunem Chrystusa; następnie, aby wobec dziewiczej Matki Zbawiciela wypełnić obowiązki równe dziewiczego małżonka.
Opiekun Jezusowy
Największym dziełem Bożym na ziemi to Wcielenie i Odkupienie, a Chrystus, który tęgo dokonał, stał się, dźwignią ludzkości, kluczem nieba, Zbawcą świata. Lecz ten Chrystus przyszedł na świat jak każdy człowiek — słabym dziecięciem, potrzebował więc opiekuna i na tego wyznaczył Mu Ojciec niebieski św. Józefa. jakżeż w tym powołaniu wielką jest postać św. Józefa – wszak miał stać się Mistrzem i zawiadowcą naszego zbawienia („minister salutis” por. hymn ad Mat. in off. S. Joseph 19 Martii). Strzegąc Zbawcę naszego miał zapewnił nam zbawienie nasze. Jak ów starodawny Józef egipski chowając zboże w nadnilowych spichrzach miał uchronić lud wybrany od śmierci głodowej, tak ten nowotestamentowy Józef strzegąc Jezusa — Żywot nasz, miał uchronić nas od śmierci wiecznej.
Oblubieniec Matki Najświętszej
Drugie zadanie, do którego Bóg przeznaczył św. Józefa, to opieka nad Matką Jezusa. Bóg zechciał złączyć Go w związku małżeńskim z najczystszą osobą spośród ludzi – z Niepokalaną Dziewicą Marią. Jego praca miała być źródłem utrzymania Bożej Rodziny, jego obecność przy Marii stanowiła zasłonę dziewiczego Jej macierzyństwa, był stróżem Jej królewskiej tajemnicy. Czyż więdnie wielkim był Józef w przeznaczeniu Bożym? Zaiste największym był z ludzi, bo miał największe skarby, bo miał zdanego w opiekę Syna. Bożego i Matkę Bożą.
Fragment tekstu z “Pod opieką św. Józefa” (wrzesień 1946r.)
Zapraszamy do Archiwum