Ze wspomnie\u0144 Teresy wy\u0142ania si\u0119 obraz rodziny o ambicjach intelektualnych, wybijaj\u0105cej si\u0119 ponad przeci\u0119tno\u015b\u0107; rodziny licznej, otwartej na \u015bwiat kultury oraz literatury, natchnionej szczer\u0105 i prost\u0105 pobo\u017cno\u015bci\u0105, zw\u0142aszcza do Naj\u015bwi\u0119tszej Maryi Panny, o co zadba\u0142a matka Beatriz. W hiszpa\u0144skim spo\u0142ecze\u0144stwie Alonso Sanchez, jego \u017cona i potomstwo nale\u017celi do warstwy szlacheckiej. Teresa przysz\u0142a na \u015bwiat jako trzecie dziecko w rodzinie. Pierwsze lata \u017cycia up\u0142ywaj\u0105 na beztroskich zabawach i weso\u0142ej nauce otaczaj\u0105cego j\u0105 \u015bwiata. Oko\u0142o 1525 roku, gdy Teresa ma mniej wi\u0119cej dziesi\u0119\u0107 lat, postanawia razem z bratem Rodrigiem umrze\u0107 \u015bmierci\u0105 m\u0119cze\u0144sk\u0105 za wiar\u0119.<\/p>\n\n\n\n

Razem ze swym towarzyszem wymyka si\u0119 z domu, zamierzaj\u0105c doj\u015b\u0107 do kraju Maur\u00f3w (muzu\u0142man\u00f3w). Dzieci nie zd\u0105\u017cy\u0142y jeszcze opu\u015bci\u0107 mur\u00f3w miasta Awili, gdy ich wujek Francisco Alvarez de Cepeda dogoni\u0142 je i przyprowadzi\u0142 z powrotem do domu. Dorastaj\u0105c, Teresa prze\u017cywa kolejne rodzinne dramaty. W roku 1528, w wieku trzydziestu czterech lat umiera matka; bracia \u015bladami Krzysztofa Kolumba szukaj\u0105 lepszej przysz\u0142o\u015bci w Nowym \u015awiecie po drugiej stronie Atlantyku. Niestety, Antoni zginie w bitwie pod I\u00f1aquito (dzisiejszy Ekwador), \u015bmier\u0107 zastanie Rodriga na nizinie La Plata, dzi\u015b w granicach Argentyny. Teresa codziennie patrzy na samotnego i smutnego ojca. W ko\u0144cu i ona go opu\u015bci, podj\u0105wszy decyzj\u0119 o wst\u0105pieniu do klasztoru Wcielenia. Alonso umiera w 1543 roku.<\/p>\n\n\n\n

W Drodze Doskona\u0142o\u015bci Teresa przestrzega siostry przed zbytnim zaanga\u017cowaniem w \u017cycie ich rodzin: \u201eO, gdyby\u015bmy dobrze zrozumia\u0142y, jak\u0105 szkod\u0119 nam zakonnicom wyrz\u0105dzaj\u0105 cz\u0119ste stosunki z krewnymi, unika\u0142yby\u015bmy ich\u201d (D 9:1). Dodaje jednak po chwili: \u201emoi krewni bardzo mnie kochali i ja ich kocha\u0142am, a jednak i z w\u0142asnego do\u015bwiadczenia i z innych przekona\u0142am si\u0119, \u017ce z wyj\u0105tkiem rodzic\u00f3w (kt\u00f3rzy chyba bardzo rzadko dzieci swoje opuszczaj\u0105. Zatem i my, gdy od nas potrzebuj\u0105 pomocy, nie powinni\u015bmy opuszcza\u0107, o ile nam nie grozi st\u0105d jaka szkoda dla duszy [\u2026]), \u017ce wi\u0119c z wyj\u0105tkiem rodzic\u00f3w i rodze\u0144stwa na przyja\u017a\u0144 nie ma co liczy\u0107\u201d (D 9:3). <\/p>\n\n\n\n

Przez czterdzie\u015bci siedem lat klasztornego \u017cycia Teresa nigdy nie zapomni o swoich krewnych, zw\u0142aszcza w szczeg\u00f3lnie trudnych dla nich momentach. Anga\u017cuje si\u0119 w wychowanie swej m\u0142odszej siostry Joanny, kt\u00f3rej oddaje do mieszkania cel\u0119 w klasztorze Wcielenia i przygotowuje j\u0105 do zam\u0105\u017cp\u00f3j\u015bcia. W roku 1553 Joanna po\u015blubi Jana de Ovalle, a jej maj\u0105tek przys\u0142u\u017cy si\u0119 sprawie reformy, tzn. fundacji klasztoru \u015bw. J\u00f3zefa w 1562 roku. Z ci\u0119\u017ckim sercem Teresa uczestniczy\u0142a w sporze o spadek, jaki wybuch\u0142 po \u015bmierci ojca. Innym razem troszczy\u0142a si\u0119 o braci przyby\u0142ych do Hiszpanii z kolonii w Ameryce: prosi\u0142a Wawrzy\u0144ca, by pow\u015bci\u0105ga\u0142 Piotra, kt\u00f3ry za wszelk\u0105 cen\u0119 stara\u0142 si\u0119 zwr\u00f3ci\u0107 na siebie uwag\u0119 ekscentrycznym zachowaniem. Nied\u0142ugo przed \u015bmierci\u0105 jej uwag\u0119 zajmuj\u0105 powik\u0142ane losy siostrze\u0144c\u00f3w: Wawrzy\u0144ca, kt\u00f3ry uda\u0142 si\u0119 do Ameryki, zostawiwszy w Hiszpanii swoje dziecko (po napomnieniu Teresy wyp\u0142aci swej c\u00f3rce nale\u017cn\u0105 jej kwot\u0119 pieni\u0119dzy) oraz Franciszka podporz\u0105dkowanego swej w\u0142adczej \u017conie, pragn\u0105cej przej\u0105\u0107 jego spadek ze szkod\u0105 dla innych cz\u0142onk\u00f3w rodziny.<\/p>\n\n\n\n

Po\u015br\u00f3d tych wszystkich gorzkich do\u015bwiadcze\u0144 Teresa dzia\u0142a nie tylko w duchu g\u0142\u0119bokiej mi\u0142o\u015bci wzgl\u0119dem swoich bliskich, ale z najwi\u0119ksz\u0105 gorliwo\u015bci\u0105 po\u015bwi\u0119ca si\u0119, by zbli\u017cy\u0107 ich do Boga. Chyba najwi\u0119ksze owoce przynosi kierownictwo duchowe sprawowane nad bratem Wawrzy\u0144cem. Osobowo\u015b\u0107 i religijno\u015b\u0107 Teresy wywar\u0142y na nim ogromne wra\u017cenie, gdy spotkali si\u0119 po latach roz\u0142\u0105ki w 1575 roku w Sewilli. Mistyczka wprowadza go na drog\u0119 modlitwy, opowiada o do\u015bwiadczeniu obecno\u015bci Boga, pomaga te\u017c w wychowaniu dzieci i zarz\u0105dzaniu dobrami. Prowadz\u0105 obfit\u0105 korespondencj\u0119. A\u017c do \u015bmierci w 1580 roku Wawrzyniec pozostaje pod wp\u0142ywem swej wielkiej siostry i darzy j\u0105 g\u0142\u0119bokim, braterskim uczuciem. Teresa napisze o nim: \u201eWawrzyniec de Cepeda to m\u00f3j ukochany brat. Naprawd\u0119 da si\u0119 go kocha\u0107. Ma bardzo poczciw\u0105 dusz\u0119\u201d (L 88:2). <\/p>\n\n\n\n

Wawrzyniec, wdzi\u0119czny Teresie za tak wspania\u0142e przewodnictwo na drodze wiary, przeznaczy cz\u0119\u015b\u0107 swych dochod\u00f3w na potrzeby si\u00f3str karmelitanek. Przysz\u0142a \u015bwi\u0119ta docenia rol\u0119 rodziny w kszta\u0142towaniu cz\u0142owieka, wskazuje na trud rodzicielstwa, jako r\u00f3wnoprawn\u0105 drog\u0119 do \u015bwi\u0119to\u015bci: \u201er\u00f3wnie\u017c po\u015br\u00f3d ma\u0142\u017conk\u00f3w znajdziemy osoby \u015bwi\u0119te, jak i w innych stanach\u201d (L 386, 2). O atmosferze duchowej, jaka panowa\u0142a w jej domu, powie: \u201eoczywi\u015bcie Pan ze swej strony da\u0142 mi wiele, ju\u017c gdy by\u0142am dzieckiem, aby mnie do siebie skutecznie przyci\u0105gn\u0105\u0107\u201d. <\/p>\n\n\n\n

Po\u015br\u00f3d swoich krewnych Teresa poza rodzicami podziwia wujka Piotra, bardzo rozs\u0105dnego cz\u0142owieka, pe\u0142nego cn\u00f3t, wdowca, kt\u00f3rego Pan r\u00f3wnie\u017c przeznaczy\u0142 dla siebie (\u017b 3:4; 4:7). To w\u0142a\u015bnie Piotr de Cepeda podaruje Teresie ksi\u0105\u017ck\u0119 Franciszka de Osuny Trzecie Abecad\u0142o, kt\u00f3ra wywrze na niej g\u0142\u0119bokie wra\u017cenie jako wa\u017cny punkt na jej duchowej drodze.<\/p>\n\n\n\n

W ci\u0105gu ca\u0142ego \u017cycia Teresa styka\u0142a si\u0119 z krewnymi o r\u00f3\u017cnych charakterach, usposobieniu, przynale\u017cno\u015bci klasowej. Z wieloma \u0142\u0105czy\u0142a j\u0105 serdeczna przyja\u017a\u0144. Z innymi pozostawa\u0142a w sporze. Wspaniale zdo\u0142a\u0142a pogodzi\u0107 obowi\u0105zki stanu z powinno\u015bciami wzgl\u0119dem rodziny. Pierwsze\u0144stwo mia\u0142o jednak u niej zawsze powo\u0142anie \u2013 \u017cycie zakonne i rodzina, jak\u0105 tworzy\u0142a z innymi siostrami.<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

Teresa rozpoczyna Ksi\u0119g\u0119 \u017cycia od przedstawienia swojej rodziny. W ujmuj\u0105cy spos\u00f3b kre\u015bli sylwetki swoich rodzic\u00f3w. Ojciec, cz\u0142owiek wysokiej kultury, ceni\u0142 sobie dobre ksi\u0105\u017cki. Matka dawa\u0142a dzieciom przyk\u0142ad pobo\u017cno\u015bci i po\u015bwi\u0119cenia. Rodze\u0144stwo przysz\u0142ej \u015bwi\u0119tej by\u0142o liczne: o\u015bmiu braci (Ferdynand, Rodrigo, Jan, Wawrzyniec, Antoni, Piotr, Hieronim, Augustyn) i siostra (Joanna). Szczeg\u00f3lna wi\u0119\u017a \u0142\u0105czy\u0142a Teres\u0119 ze starszym od…<\/p>\n","protected":false},"author":1,"featured_media":9467,"comment_status":"closed","ping_status":"closed","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"jetpack_post_was_ever_published":false,"jetpack_publicize_message":"","jetpack_is_tweetstorm":false,"jetpack_publicize_feature_enabled":true,"jetpack_social_post_already_shared":true,"jetpack_social_options":[]},"categories":[122],"tags":[],"jetpack_publicize_connections":[],"jetpack_featured_media_url":"https:\/\/i0.wp.com\/gloskarmelu.pl\/wp-content\/uploads\/2019\/10\/teresayrodrigo-e1516634421804.jpg?fit=883%2C416&ssl=1","jetpack_shortlink":"https:\/\/wp.me\/p4nmoZ-2sF","jetpack-related-posts":[],"jetpack_sharing_enabled":true,"_links":{"self":[{"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/9465"}],"collection":[{"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts"}],"about":[{"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/types\/post"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/users\/1"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=9465"}],"version-history":[{"count":3,"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/9465\/revisions"}],"predecessor-version":[{"id":9470,"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/9465\/revisions\/9470"}],"wp:featuredmedia":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/media\/9467"}],"wp:attachment":[{"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=9465"}],"wp:term":[{"taxonomy":"category","embeddable":true,"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/categories?post=9465"},{"taxonomy":"post_tag","embeddable":true,"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/tags?post=9465"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}