To, co niew\u0105tpliwie jest sercem nauczania \u015bw. Teresy od Dzieci\u0105tka Jezus, to \u017cy\u0107 mi\u0142o\u015bci\u0105. \u017by\u0107 mi\u0142o\u015bci\u0105 na co dzie\u0144, w konkretach, zachowaniach, spojrzeniach, gestach, s\u0142owach \u2013 mie\u0107 styl bycia przenikni\u0119ty mi\u0142o\u015bci\u0105. Ale jak tak naprawd\u0119 to osi\u0105gn\u0105\u0107 \u2013 ma\u0142a Teresa m\u00f3wi: \u201eWszystko cokolwiek robi\u0119 \u2013 moje ruchy i moje spojrzenia, wszystko, od czasu ofiarowania siebie spe\u0142niam z mi\u0142o\u015bci\u0105\u201d. Nasza \u015awi\u0119ta modli si\u0119 dla siebie, ale te\u017c dla ludzi, kt\u00f3rych spotyka na swojej drodze \u017cycia w\u0142a\u015bnie o ten dar. By w gestach, spojrzeniach, s\u0142owach, prostych zwyczajnych rzeczach by\u0142a mi\u0142o\u015b\u0107. By kto\u015b przez ni\u0105 po prostu spotka\u0142 Jezusa, do\u015bwiadczy\u0142 Jego Mi\u0142o\u015bci. Wymaga to jednak codziennego trudu i wysi\u0142ku. Bo przekracza\u0107 siebie w ma\u0142ych rzeczach to cz\u0119sto b\u0119dzie heroizm, kt\u00f3ry zazwyczaj b\u0119dzie widzia\u0142 tylko Pan B\u00f3g. Wiele os\u00f3b w og\u00f3le tego nie zauwa\u017cy, ale jak s\u0142yszymy w Ewangelii \u2013 \u201eOjciec, kt\u00f3ry widzi w ukryciu, odda Tobie\u201d. I \u015bw. Teresa pisze tak: \u201eKiedy nic nie czuj\u0119, gdy jestem niezdolna do modlitwy i praktykowania cnoty, wtedy to w\u0142a\u015bnie jest stosowna chwila, by szuka\u0107 drobnych okazji, tych ma\u0142ych nic, kt\u00f3re sprawiaj\u0105 wi\u0119ksz\u0105 przyjemno\u015b\u0107 Jezusowi ni\u017c panowanie nad \u015bwiatem czy wielkodusznie zniesione m\u0119cze\u0144stwo, na przyk\u0142ad, u\u015bmiech, uprzejme s\u0142owo powiedziane wtedy, gdy mia\u0142oby si\u0119 ochot\u0119 nic nie m\u00f3wi\u0107 albo okaza\u0107 znudzenie\u201d.<\/p>\n\n\n\n

Dawa\u0107 siebie ka\u017cdego dnia, dawa\u0107 siebie na tyle, na ile dzisiaj potrafi\u0119 \u2013 to sedno nauczania \u015bw. Teresy od Dzieci\u0105tka Jezus. A m\u00f3wi nam jeszcze w taki spos\u00f3b: \u201eDoskona\u0142a mi\u0142o\u015b\u0107 bli\u017aniego polega na tym, by znosi\u0107 b\u0142\u0119dy innych, nie dziwi\u0107 si\u0119 ich s\u0142abo\u015bciom, budowa\u0107 si\u0119 nawet najdrobniejszymi aktami cn\u00f3t, kt\u00f3re u nich spostrzegamy. Przede wszystkim jednak zrozumia\u0142am, \u017ce mi\u0142o\u015b\u0107 bli\u017aniego nie powinna pozostawa\u0107 zamkni\u0119ta w g\u0142\u0119bi serca. Nikt \u2013 powiedzia\u0142 Jezus \u2013 nie zapala \u015bwiat\u0142a i nie stawia pod korcem, ale na \u015bwieczniku, aby o\u015bwieci\u0142o wszystkich, kt\u00f3rzy s\u0105 w domu. Zdaje mi si\u0119, \u017ce ta pochodnia wyobra\u017ca mi\u0142o\u015b\u0107 bli\u017aniego, kt\u00f3ra winna o\u015bwieca\u0107, rozwesela\u0107, nie tylko moich najdro\u017cszych, ale wszystkich kt\u00f3rzy s\u0105 w domu, nie wy\u0142\u0105czaj\u0105c nikogo\u201d.<\/p>\n\n\n\n

By\u0107 cz\u0142owiekiem otwartym na wszystkich w rodzinie, w miejscu pracy, we wsp\u00f3lnocie, nie wy\u0142\u0105czaj\u0105c nikogo i cieszy\u0107 si\u0119 z ma\u0142ych, drobnych post\u0119p\u00f3w os\u00f3b, kt\u00f3re niedomagaj\u0105, kt\u00f3re s\u0105 s\u0142abe, modli\u0107 si\u0119 du\u017co za nie, ale te\u017c wspiera\u0107 je dobrym s\u0142owem oraz cichym przyk\u0142adem. I wtedy wiele razy stanie si\u0119 co\u015b takiego, co przydarzy\u0142o si\u0119 ma\u0142ej Teresie: \u201eTen gest bardzo j\u0105 wzruszy\u0142 i tym w\u0142a\u015bnie zaskarbi\u0142am sobie u niej przychylno\u015b\u0107, cho\u0107 przecie\u017c nie robi\u0142am tego specjalnie. A bardziej jeszcze uj\u0119\u0142am j\u0105 tym, \u017ce pokroiwszy jej chleb, posy\u0142a\u0142am jej na odchodnym u\u015bmiech, najpi\u0119kniejszy z mo\u017cliwych\u201d.<\/p>\n\n\n\n