W\u00a0takim brzmieniu b\u0142ogos\u0142awie\u0144stwo dla smuc\u0105cych si\u0119 znajdujemy w\u00a0Biblii Tysi\u0105clecia, czyli t\u0142umaczeniu Pisma \u015awi\u0119tego u\u017cywanym w\u00a0liturgii Ko\u015bcio\u0142a katolickiego w\u00a0Polsce, a\u00a0dok\u0142adniej w\u00a0pi\u0105tym rozdziale i\u00a0czwartym wersecie Ewangelii wg \u015bw. Mateusza. W\u00a0pierwszej chwili te s\u0142owa Jezusa wydaj\u0105 si\u0119 nielogiczne. Przecie\u017c ze szcz\u0119\u015bciem niejako automatycznie kojarzymy rado\u015b\u0107, a\u00a0nie smutek, czy nawet p\u0142acz, bo w\u00a0greckim, oryginalnym zapisie tego wersetu u\u017cyte jest s\u0142owo penthountes, kt\u00f3re dos\u0142ownie znaczy \u201ep\u0142acz\u0105cy\u201d, \u201eop\u0142akuj\u0105cy kogo\u015b\u201d. B\u0142\u0119dem by\u0142oby te\u017c traktowa\u0107 to b\u0142ogos\u0142awie\u0144stwo jako wezwanie do tego, aby chrze\u015bcijanie byli ci\u0105gle smutni i\u00a0zap\u0142akani. Zatem jak rozumie\u0107 te s\u0142owa Jezusa? W\u00a0jakim stopniu inne teksty biblijne mog\u0105 nam pom\u00f3c w\u00a0ich zrozumieniu?<\/p>\n

BIBLIJNA DEFINICJA SMUTKU<\/p>\n

[dropcap]J[\/dropcap]ak najpro\u015bciej zdefiniowa\u0107 smutek? Zapewne powiedzie\u0107, \u017ce jest on przeciwie\u0144stwem rado\u015bci. Biblia wskazuj\u0105c na ten stan, podaje jego skutki i\u00a0przyczyny. Dla przyk\u0142adu, autor Ksi\u0119gi Przys\u0142\u00f3w zauwa\u017ca, \u017ce smutek przygn\u0119bia serce (por. Prz 12:25), \u0142amie ducha (por. Prz 15:13), wysusza ko\u015bci (por. Prz 17:22), niekiedy nawet bardziej ni\u017c choroba (por. Prz 18:14). Z\u00a0kolei Syrach wskazuje, \u017ce niejednokrotnie smutek wywo\u0142ywany jest niew\u0142a\u015bciwym post\u0119powaniem najbli\u017cszych: wsp\u00f3\u0142ma\u0142\u017conka (por. Syr 25:23), dzieci (por. Syr 30:9-10), przyjaciela dopuszczaj\u0105cego si\u0119 zdrady (por. Syr 37:2) czy bli\u017anich dopuszczaj\u0105cych si\u0119 wobec nas obmowy, oszczerstwa, niesprawiedliwego os\u0105du itp. (por. Syr 25:23). Biblia poucza r\u00f3wnie\u017c, \u017ce z\u0142e my\u015bli i\u00a0grzeszne czyny pozbawiaj\u0105 rado\u015bci i\u00a0zasmucaj\u0105. Ukazuje nam to cho\u0107by lektura historii o\u00a0Kainie i\u00a0Ablu, kiedy czytamy s\u0142owa, kt\u00f3re B\u00f3g kieruje do Kaina planuj\u0105cego zab\u00f3jstwo brata: \u201eDlaczego jeste\u015b smutny i\u00a0dlaczego twarz twoja jest ponura? Przecie\u017c gdyby\u015b post\u0119powa\u0142 dobrze, mia\u0142by\u015b twarz pogodn\u0105; je\u017celi za\u015b nie b\u0119dziesz dobrze post\u0119powa\u0142, grzech le\u017cy u\u00a0wr\u00f3t i\u00a0czyha na ciebie, a\u00a0przecie\u017c ty masz nad nim panowa\u0107\u201d (Rdz 4:6-7).<\/p>\n

DWA RODZAJE SMUTKU<\/p>\n

[dropcap]S[\/dropcap]mutek mo\u017ce by\u0107 r\u00f3\u017cny. W\u00a0najci\u0119\u017cszej swej formie mo\u017ce pozbawi\u0107 cz\u0142owieka wszelkiej nadziei. Dla osoby ogarni\u0119tej takim smutkiem mi\u0142o\u015b\u0107 i\u00a0przysz\u0142o\u015b\u0107 nie maj\u0105 ju\u017c znaczenia. Tak\u0105 tragiczn\u0105 postaci\u0105 z\u00a0kart Biblii jest Judasz. U\u015bwiadomiwszy sobie sw\u00f3j upadek, czyli to, \u017ce sprzeda\u0142 swojego Mistrza, wpad\u0142 w\u00a0rozpacz. Przesta\u0142 wierzy\u0107, \u017ce B\u00f3g mo\u017ce mu przebaczy\u0107 ka\u017cdy grzech. W\u00a0efekcie ten ogromy smutek doprowadzi\u0142 go do decyzji, aby odebra\u0107 sobie \u017cycie: \u201eWtedy Judasz, kt\u00f3ry Go wyda\u0142, widz\u0105c, \u017ce Go skazano, opami\u0119ta\u0142 si\u0119, zwr\u00f3ci\u0142 trzydzie\u015bci srebrnik\u00f3w arcykap\u0142anom i\u00a0starszym i\u00a0rzek\u0142: \u00abZgrzeszy\u0142em, wydawszy krew niewinn\u0105\u00bb. Lecz oni odparli: \u00abCo nas to obchodzi? To twoja sprawa\u00bb. Rzuciwszy srebrniki ku przybytkowi, oddali\u0142 si\u0119, potem poszed\u0142 i\u00a0powiesi\u0142 si\u0119\u201d (Mt 27:2-5).<\/p>\n

[dropcap]P[\/dropcap]rzeciwie\u0144stwem powy\u017cej opisanego stanu jest zbawienny smutek i\u00a0p\u0142acz Piotra Aposto\u0142a z\u00a0powodu zaparcia si\u0119 Jezusa (por. Mk 14:72). Wyra\u017ca on skruch\u0119 ucznia i\u00a0ukierunkowuje jego my\u015bli i\u00a0uczucia na Jezusa i\u00a0Jego s\u0142owa. Piotr zrozumia\u0142 w\u00a0tej chwili smutku, jak daleki by\u0142 od w\u0142a\u015bciwego rozumienia Mistrza. W\u00a0jego p\u0142aczu nie ma jednak cienia rozpaczy. Jest jedynie smutek, b\u00f3l i\u00a0doskona\u0142y \u017cal. To one spowodowa\u0142y, \u017ce Piotr do\u015bwiadczy\u0142 siebie nie tylko jako cz\u0142owieka twardego, kt\u00f3ry musi mie\u0107 zawsze racj\u0119, ale odkry\u0142, \u017ce szuka akceptacji, uznania i\u00a0mi\u0142o\u015bci. R\u00f3wnocze\u015bnie w\u00a0tej chwili smutku rodzi si\u0119 w\u00a0Piotrze nowe poznanie Jezusa. Z\u00a0jego oczu spadaj\u0105 nie tylko \u0142zy, ale i\u00a0\u0142uski za\u015blepienia. P\u0142acz Piotra jest nie tylko gorzki (por. \u0141k 22:62), ale tak\u017ce oczyszczaj\u0105cy i\u00a0daj\u0105cy poznanie siebie i\u00a0Jezusa. Ponadto, ten Piotrowy smutek odpowiada temu, o\u00a0czym poucza \u015bw. Pawe\u0142 Aposto\u0142: \u201eBo smutek, kt\u00f3ry jest z\u00a0Boga, dokonuje nawr\u00f3cenia ku zbawieniu, kt\u00f3rego si\u0119 [potem] nie \u017ca\u0142uje, smutek za\u015b tego \u015bwiata sprawia \u015bmier\u0107\u201d\u00a0(2 Kor 7:10). Nawet wi\u0119cej, ten rodzaj smutku przyczynia si\u0119 do wi\u0119kszej gorliwo\u015bci, pragnienia \u017cycia, wywo\u0142uje wielk\u0105 t\u0119sknot\u0119 i\u00a0zapa\u0142 dla Pana. Mo\u017cna powiedzie\u0107 z\u00a0ca\u0142\u0105 stanowczo\u015bci\u0105, \u017ce jest to bardzo b\u0142ogos\u0142awiony smutek. Dlatego b\u0142ogos\u0142awieni ci, kt\u00f3rzy do\u015bwiadczaj\u0105 smutku z\u00a0powodu w\u0142asnych grzech\u00f3w. Nie rozpaczy Judasza, ale smutku i\u00a0\u017calu Piotra, kt\u00f3ry p\u0142aka\u0142 nie tylko nad w\u0142asnym grzechem, ale tak\u017ce nad tym, \u017ce nie potrafi\u0142 Jezusowi odpowiedzie\u0107 mi\u0142o\u015bci\u0105 na mi\u0142o\u015b\u0107. W\u00a0sytuacjach naszego wpl\u0105tania si\u0119 w\u00a0niewol\u0119 grzechu \u0142zy bywaj\u0105 pierwszym sygna\u0142em ch\u0119ci zmiany i\u00a0drog\u0105 ku nawr\u00f3ceniu. Natomiast cz\u0142owiek nawr\u00f3cony powinien si\u0119 smuci\u0107 tylko z\u00a0powodu rozstania z\u00a0Jezusem.\u00a0Pro\u015bmy zatem o\u00a0dar \u0142ez, aby\u015bmy i\u00a0my potrafili w\u00a0chwili smutku te\u017c zap\u0142aka\u0107 gorzko i\u00a0serdecznie jak Piotr. \u017bal i\u00a0skrucha, a\u00a0nie poczucie winy czy wstydu, s\u0105 bowiem wyznacznikiem autentycznej i\u00a0godnej dziecka Bo\u017cego postawy wobec Stw\u00f3rcy. \u0141zy lej\u0105ce si\u0119 z\u00a0g\u0142\u0119bi serca s\u0105 oznak\u0105, \u017ce kto\u015b przestaje si\u0119 koncentrowa\u0107 na sobie, uwalnia si\u0119 od \u017cycia w\u00a0fa\u0142szu i\u00a0zaczyna patrze\u0107 na innych ludzi i\u00a0\u015bwiat oczami wsp\u00f3\u0142czuj\u0105cego Boga.<\/p>\n

Czytaj dalej w najnowszym numerze \u201eG\u0142osu Karmelu\u201d<\/p>\n

<\/a><\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

W\u00a0takim brzmieniu b\u0142ogos\u0142awie\u0144stwo dla smuc\u0105cych si\u0119 znajdujemy w\u00a0Biblii Tysi\u0105clecia, czyli t\u0142umaczeniu Pisma \u015awi\u0119tego u\u017cywanym w\u00a0liturgii Ko\u015bcio\u0142a katolickiego w\u00a0Polsce, a\u00a0dok\u0142adniej w\u00a0pi\u0105tym rozdziale i\u00a0czwartym wersecie Ewangelii wg \u015bw. Mateusza. W\u00a0pierwszej chwili te s\u0142owa Jezusa wydaj\u0105 si\u0119 nielogiczne. Przecie\u017c ze szcz\u0119\u015bciem niejako automatycznie kojarzymy rado\u015b\u0107, a\u00a0nie smutek, czy nawet p\u0142acz, bo w\u00a0greckim, oryginalnym zapisie tego wersetu u\u017cyte jest…<\/p>\n","protected":false},"author":1,"featured_media":7874,"parent":0,"menu_order":0,"comment_status":"closed","ping_status":"closed","template":"","meta":{"jetpack_post_was_ever_published":false},"jetpack_shortlink":"https:\/\/wp.me\/P4nmoZ-22Z","jetpack-related-posts":[],"jetpack_sharing_enabled":true,"_links":{"self":[{"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/pages\/7873"}],"collection":[{"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/pages"}],"about":[{"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/types\/page"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/users\/1"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=7873"}],"version-history":[{"count":1,"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/pages\/7873\/revisions"}],"predecessor-version":[{"id":7875,"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/pages\/7873\/revisions\/7875"}],"wp:featuredmedia":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/media\/7874"}],"wp:attachment":[{"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=7873"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}