[dropcap]H[\/dropcap]istoria tego m\u0142odziutkiego karmelity bosego rozpoczyna si\u0119 4 lutego 1982 roku w\u00a0kameru\u0144skim mie\u015bcie Bamenda. Jest drugim z\u00a0siedmiorga dzieci Ren\u00e8 Bikoula i\u00a0Marie Th\u00e9r\u00e8se Assengue Edoa. Powszednia i\u00a0prosta wiara rodzic\u00f3w spontaniczne przenika serce Jeana. Od male\u0144ko\u015bci jest zafascynowany \u017cyciem Jezusa. Jako kilkuletni ch\u0142opiec spotyka o. Eddy\u2019ego, oblata Maryi, kt\u00f3ry odci\u015bnie si\u0119 w\u00a0jego dzieci\u0119cym umy\u015ble szczeg\u00f3lnie ciep\u0142o i\u00a0wyra\u017anie. Od tamtego momentu w\u00a0kap\u0142anie b\u0119dzie widzia\u0142 uosobienie Jezusa. W\u00a0autobiograficznych zapiskach wyzna: \u201eDla mnie kap\u0142an to posta\u0107 symboliczna: patrz\u0105c na niego, czuj\u0119, \u017ce widz\u0119 samego Jezusa: s\u0142odkiego, pi\u0119knego, ja\u015bniej\u0105cego i\u00a0nade wszystko bardzo poci\u0105gaj\u0105cego (\u2026). By\u0142em szalony z\u00a0mi\u0142o\u015bci dla idea\u0142u, kt\u00f3rego nie zna\u0142em. Nie wiedzia\u0142em nic o\u00a0\u017cyciu kap\u0142ana, pomimo to chcia\u0142em nim zosta\u0107\u201d. Zrodzi si\u0119 w\u00a0nim pragnienie, kt\u00f3re nada kierunek jego decyzjom, postawom, jego codzienno\u015bci: pragnie sta\u0107 si\u0119 kap\u0142anem, aby sta\u0107 si\u0119 Jezusem.\u00a0Maj\u0105c 13 lat, wst\u0119puje do Ni\u017cszego Seminarium \u015bw. Paw\u0142a w\u00a0Guider. Jego koledzy zapami\u0119taj\u0105 go jako osob\u0119 kochaj\u0105c\u0105 modlitw\u0119, a\u00a0w\u00a0wolnym czasie \u2013 muzyk\u0119. \u201eBy\u0142 jednym z\u00a0najlepszych alumn\u00f3w, radykalny w\u00a0swoich decyzjach. Irytowa\u0142 si\u0119 z\u00a0\u0142atwo\u015bci\u0105, ale r\u00f3wnie szybko prosi\u0142 o\u00a0przebaczenie (\u2026). By\u0142 cz\u0142owiekiem charakteru, dobrze zintegrowanym (\u2026) spontanicznym i\u00a0odwa\u017cnym (\u2026) i\u00a0bardzo kocha\u0142 sport. Odr\u00f3\u017cnia\u0142 si\u0119 ponadto duchem wsp\u00f3\u0142czucia, subtelno\u015bci\u0105 inteligencji, otwarto\u015bci\u0105 na innych: jednym s\u0142owem, by\u0142 m\u0142odzie\u0144cem serdecznym i\u00a0dyspozycyjnym\u201d \u2013 tak opisuje go jeden z\u00a0nich.<\/p>\n

<\/p>\n

Po uko\u0144czeniu Ni\u017cszego Seminarium zapisuje si\u0119 do Liceum naukowego w\u00a0Monatel\u00e9. Wyb\u00f3r ten motywuje pragnieniem bycia pomocnym kameru\u0144skiej ludno\u015bci na polu socjalnym. Wiele wydarze\u0144 z\u00a0tego okresu potwierdza jego determinacj\u0119 w\u00a0pozostaniu wiernym wezwaniu Boga. Najbli\u017cszym przyjacio\u0142om wyznaje, \u017ce chce ofiarowa\u0107 swoje \u017cycie dla u\u015bwi\u0119cenia kap\u0142an\u00f3w. Jednocze\u015bnie troszczy si\u0119 o\u00a0rodzin\u0119, kt\u00f3ra ma trudno\u015bci finansowe. W\u00a0wolnych chwilach poch\u0142oni\u0119ty jest drobnymi zaj\u0119ciami: pracuje jako fotograf, w\u00a0weekendy jako taks\u00f3wkarz motocyklu, a\u00a0tak\u017ce jako przydro\u017cny sprzedawca. Szybko nawi\u0105zuje bliskie relacje z\u00a0lud\u017ami. Jest lubiany i\u00a0ceniony w\u015br\u00f3d r\u00f3wie\u015bnik\u00f3w i\u00a0starszych. Swoboda j\u0119zyka, ciep\u0142y charakter i\u00a0dojrzewaj\u0105ca odpowiedzialno\u015b\u0107 sprawiaj\u0105, \u017ce wielu szuka u\u00a0niego porady i\u00a0dobrego s\u0142owa.<\/p>\n

Po uko\u0144czeniu liceum, 1 pa\u017adziernika 2002 roku, wst\u0119puje do oblat\u00f3w Maryi w\u00a0Mokolo. Z\u00a0bol\u0105cym sercem opuszcza rodzin\u0119. Jednak po o\u015bmiu miesi\u0105cach zostaje odes\u0142any do domu. Tak o\u00a0tym napisze: \u201ePo roku pr\u00f3by jest we mnie jakby nieugaszona rado\u015b\u0107, czuj\u0119 si\u0119 gotowy, by wej\u015b\u0107 w\u00a0nowicjat. Ach! Zapada wyrok: \u00bbM\u00f3j drogi Thierry\u2026 Nie jeste\u015bcie dopuszczeni do kontynuowania waszej drogi zakonnej w\u00a0Zgromadzeniu Oblat\u00f3w Maryi Niepokalanej. Szukajcie gdzie indziej\u2026\u00ab. Cios. Nikt nie zdo\u0142a uwierzy\u0107. W\u015br\u00f3d braci i\u00a0postulant\u00f3w s\u0105 i\u00a0tacy, kt\u00f3rzy p\u0142acz\u0105 rzewnymi \u0142zami z\u00a0powodu naszej silnej przyja\u017ani. M\u00f3j kierownik duchowny przypomina sobie drog\u0119, jak\u0105 przeby\u0142em podczas tego roku, i\u00a0narastaj\u0105ce wysi\u0142ki, kt\u00f3rych si\u0119 podj\u0105\u0142em, i\u00a0wychodzi z\u00a0siebie\u2026 Mam czu\u0107 si\u0119 ukarany? Nie, poniewa\u017c tak naprawd\u0119 nie pozbawia si\u0119 mnie niczego, nie musz\u0119 czyni\u0107 z\u00a0odrzucenia dramatu: to, co istotne, pozostaje: moja relacja z\u00a0Przyjacielem \u017cycia nie zosta\u0142a z\u0142amana. (\u2026) Wszystko, co B\u00f3g czyni dla mnie, jest dobre (\u2026). Zrozumia\u0142em, \u017ce dla mnie Jezus jest wszystkim\u201d. Powr\u00f3t do rodziny nie by\u0142 prosty. Spotyka si\u0119 z\u00a0kpinami i\u00a0niezrozumieniem ze strony znajomych. Na nowo podejmuje prac\u0119 taks\u00f3wkarza, aby zwi\u0119kszy\u0107 racj\u0119 \u017cywno\u015bciow\u0105 rodziny \u2013 nie maj\u0105 pieni\u0119dzy, ojciec przeszed\u0142 ju\u017c na emerytur\u0119.<\/p>\n

Jego kuzynka, s. Crescence, franciszkanka misjonarka Naj\u015bwi\u0119tszego Serca, otwiera przed nim now\u0105 drog\u0119 \u2013 wskazuje mu Karmel. Pozna\u0142 go ju\u017c na lekcjach religii, jeszcze w\u00a0dzieci\u0119cych latach. To wtedy obra\u0142 sobie za patronk\u0119 \u015bw. Teres\u0119 od Dzieci\u0105tka Jezus, karmelitank\u0119 bos\u0105. Nie waha si\u0119: bez oci\u0105gania wybiera Karmel. 28 lipca 2003 roku rozpoczyna \u017cycie wsp\u00f3lnotowe w\u00a0klasztorze karmelit\u00f3w bosych w\u00a0Nkoabang. Tak o\u00a0tym napisze: \u201eMam tylko jeden cel \u2013 osi\u0105gn\u0105\u0107 Tego, kt\u00f3ry zosta\u0142 mi dany: Chrystusa w\u00a0pe\u0142ni Jego mi\u0142o\u015bci. Nie wiem, czy do Karmelu wzywa mnie B\u00f3g, ale ja tutaj znajduj\u0119 moje miejsce i\u00a0jestem prawie pewny, \u017ce On da mi si\u0142\u0119 do pod\u0105\u017cania \u015bcie\u017ck\u0105, kt\u00f3r\u0105 mi wyznacza. Dlatego nie boj\u0119 si\u0119 kolejnego odrzucenia. Nie wiem, co czeka mnie jutro, ale wiem, \u017ce On uczyni mnie s\u0142ug\u0105 wed\u0142ug swego Serca\u2026\u201d.<\/p>\n

\u017bycie modlitwy, \u017cycie braterskie, studium, apostolat oraz praca fizyczna znajduj\u0105 w\u00a0nim podatn\u0105 gleb\u0119 i\u00a0entuzjazm. Anga\u017cuje si\u0119 ca\u0142ym sob\u0105 w\u00a0animacj\u0119 grup Akcji Katolickiej. Jedena\u015bcie miesi\u0119cy pr\u00f3by mija szybko. Dzi\u0119ki dojrza\u0142o\u015bci ludzkiej i\u00a0duchowej pomija okres postulatu i\u00a029 czerwca 2004 roku rozpoczyna kanoniczny nowicjat: prawdziwy pocz\u0105tek \u017cycia zakonnego. Wybuch szczerej rado\u015bci! \u2013 pomimo \u017ce od ko\u0144ca maja dokucza mu niewielki ropie\u0144 w\u00a0kolanie, powoduj\u0105c utykanie. Nikt nie s\u0105dzi, \u017ce mo\u017ce to by\u0107 co\u015b powa\u017cnego. Dopiero wynik analizy histologicznej na pocz\u0105tku lipca wykazuje obecno\u015b\u0107 nowotworu z\u0142o\u015bliwego. Wyjazd do nowicjatu w\u00a0Burkina Faso staje si\u0119 niemo\u017cliwy. Rozpoczyna chemioterapi\u0119, tu\u0142aj\u0105c si\u0119 od szpitala do szpitala. Niestety, 18 listopada lekarze zmuszeni s\u0105 amputowa\u0107 mu praw\u0105 nog\u0119. Jean przyjmuje to z\u00a0nieoczekiwan\u0105 dla wszystkich rado\u015bci\u0105. W\u00a0jednym ze swoich wierszy wyja\u015bni, \u017ce ofiaruje to cierpienie za nowe powo\u0142ania zakonne i\u00a0kap\u0142a\u0144skie dla Karmelu i\u00a0dla ca\u0142ego Ko\u015bcio\u0142a. Od tego momentu sformu\u0142uje precyzyjny zamiar: nikt, kto si\u0119 do niego zbli\u017cy, nie mo\u017ce odej\u015b\u0107 zasmucony, poniewa\u017c on \u201ewoli wszystkim dawa\u0107 rado\u015b\u0107\u201d. I\u00a0b\u0119dzie temu wierny a\u017c do ko\u0144ca. W\u00a0tym trudnym czasie tworzy przejmuj\u0105c\u0105 poezj\u0119, w\u00a0kt\u00f3rej rozmawia z\u00a0odwieczn\u0105 M\u0105dro\u015bci\u0105 \u2013 Jezusem Chrystusem: \u201eTylko m\u00f3j Ojciec czyni wszystko i\u00a0wszystko jest dobre. Ty nie potrzebujesz przenikn\u0105\u0107 Jego my\u015bli: b\u0105d\u017a jak dziecko na r\u0119kach swej matki. Ono nie martwi si\u0119 o\u00a0nic, idzie tam, gdzie jego matka je niesie, karmi si\u0119 jej mlekiem w\u00a0okre\u015blonym momencie i\u00a0nie pyta, czy zostanie co\u015b na jutro\u201d. Dzie\u0144 przed zabiegiem napisze w\u00a0li\u015bcie do karmelitanek bosych z\u00a0Etoudi-Yaound\u00e9 w Kamerunie: \u201eMam zawsze to niezmienne przekonanie, \u017ce podczas pr\u00f3by Chrystus jest bli\u017cej nas. Dotkn\u0105\u0142em d\u0142oni\u0105 Jego wierno\u015bci. On jest obok mnie dzie\u0144 i\u00a0noc, i\u00a0nigdy nie oddala si\u0119 ode mnie\u201d. Rodzicom za\u015b wyzna: \u201eTeraz jestem gotowy na wszystko, aby tylko Jego wola wype\u0142ni\u0142a si\u0119 we mnie\u201d.<\/p>\n

29 sierpnia 2005 roku o. Gabriel Mattavelli, prowincja\u0142 karmelit\u00f3w bosych prowincji lombardzkiej, do kt\u00f3rej nale\u017cy misja w\u00a0Kamerunie, decyduje o\u00a0wys\u0142aniu Jeana Thierry\u2019ego do W\u0142och. Pragnie w\u00a0ten spos\u00f3b zapewni\u0107 mu specjalistyczne leczenie. Pierwsze analizy ujawniaj\u0105 przygn\u0119biaj\u0105c\u0105 prawd\u0119: z\u0142o\u015bliwy nowotw\u00f3r ko\u015bci (kostniakomi\u0119sak z\u00a0przerzutami). W\u00a0szpitalu dzie\u0144 i\u00a0noc s\u0105 przy nim obecni jego wsp\u00f3\u0142bracia, a\u00a0tak\u017ce ci\u0105gle powi\u0119kszaj\u0105ce si\u0119 grono wolontariuszy i\u00a0przyjaci\u00f3\u0142. Lekarze i\u00a0piel\u0119gniarki nie potrafi\u0105 oddali\u0107 si\u0119 od u\u015bmiechu, kt\u00f3ry ja\u015bnieje na jego twarzy. Cierpi bez narzekania, ufny, \u017ce b\u0119dzie uleczony, by sta\u0107 si\u0119 pewnego dnia kap\u0142anem. \u201eKogo nam przywie\u017ali\u015bcie \u2013 powie jednego wieczoru doktor Braga do ojca prowincja\u0142a \u2013 to nie jest chory, jak inni. Ten ch\u0142opiec to \u015bwi\u0119ty\u201d. Bolesna terapia nie daje rezultat\u00f3w. Lekarze nie ukrywaj\u0105 ju\u017c d\u0142u\u017cej: to faza terminalna. Jednak Thierry wci\u0105\u017c ma nadziej\u0119 i\u00a0wyjawia pragnienie z\u0142o\u017cenia \u015blub\u00f3w wieczystych. 8 grudnia, po otrzymaniu pozwolenia z\u00a0Rzymu i\u00a0zgody \u00f3wczesnego ojca genera\u0142a Luisa\u00a0Ar\u00f3stegui Gamboa sk\u0142ada \u015bluby wieczyste i\u00a0przybiera nowe imi\u0119 w\u00a0Zakonie Karmelit\u00f3w Bosych: Jean Thierry Ebogo od Dzieci\u0105tka Jezus i\u00a0M\u0119ki. Kilka dni wcze\u015bniej z\u00a0Kamerunu przybywa jego mama Th\u00e9r\u00e8se. Bilet lotniczy by\u0142 darem Alfredo Ferrero \u2013 odpowiedzialnego Stowarzyszenia Wolontariuszy Chorym na Raka z\u00a0Turynu.<\/p>\n

<\/p>\n

Dziecko, kt\u00f3re chcia\u0142o przywdzia\u0107 bia\u0142\u0105 tunik\u0119, by sta\u0107 si\u0119 Jezusem, teraz, ubrane w\u00a0bia\u0142y p\u0142aszcz karmelita\u0144ski, oddaje si\u0119 na ca\u0142opaln\u0105 ofiar\u0119 Mi\u0142o\u015bci Ojca: \u201edla powo\u0142a\u0144 zakonnych i\u00a0kap\u0142a\u0144skich, a\u00a0nade wszystko dla Karmelu i\u00a0dla u\u015bwi\u0119cenia kap\u0142an\u00f3w\u201d. Ordynator przekazuje wiadomo\u015b\u0107, \u017ce to kwestia dni \u2013 Jean umiera. Ojciec Giorgio wspomina tamten moment i\u00a0s\u0142owa, kt\u00f3re skierowa\u0142 do chorego: \u201e\u00bbBracie Jeanie Thierry: Tak, zrealizujesz swoj\u0105 misj\u0119, ale z\u00a0nieba, jak Teresa od Dzieci\u0105tka Jezus, twoja umi\u0142owana \u015bwi\u0119ta\u00ab. Spojrza\u0142 na mnie oniemia\u0142y: jego oblicze sta\u0142o si\u0119 jakby z\u00a0kamienia, spojrzenie gubi\u0142o si\u0119 w\u00a0pustce. Nigdy go takim nie widzia\u0142em. Nieopisane cierpienie wype\u0142nia\u0142o mi serce, czu\u0142em si\u0119 razem z\u00a0nim pogr\u0105\u017cony w\u00a0wieczno\u015bci niemaj\u0105cej ko\u0144ca\u2026 Dwie, trzy minuty p\u00f3\u017aniej patrzy na mnie pogodny i\u00a0tak, jakby wst\u0105pi\u0142a w\u00a0niego nowa \u017cyciowa si\u0142a. Zwraca si\u0119 do mnie ciep\u0142o, jak zawsze: \u00bbTak, Ojcze, wype\u0142ni\u0119 moje powo\u0142anie w\u00a0niebie, ale nie b\u0119dzie to deszcz r\u00f3\u017c, jak u\u00a0\u015bw. Teresy. Ja spuszcz\u0119 z\u00a0nieba pow\u00f3d\u017a powo\u0142a\u0144: na Karmel i\u00a0na Ko\u015bci\u00f3\u0142\u00ab\u201d. Odchodzi z\u00a0tego \u015bwiata 5 stycznia 2006 roku ze s\u0142owami: \u201eJak pi\u0119kny jest Jezus, ile \u015bwiat\u0142a\u2026 jak pi\u0119kny jest Jezus\u201d.<\/p>\n

Nie chc\u0119 opatrywa\u0107 historii tego ch\u0142opca, mojego wsp\u00f3\u0142brata, komentarzem \u2013 jego \u017cycie przemawia mocniej ni\u017c jakiekolwiek s\u0142owo. Ci, kt\u00f3rzy rozeznaj\u0105 swoje powo\u0142anie, odnajd\u0105 w\u00a0tych akapitach wiele \u015bwiat\u0142a \u2013 w\u00a0to wierz\u0119. Dla tych za\u015b, kt\u00f3rzy poznali ju\u017c swoje miejsce w\u00a0Ko\u015bciele, niech ta historia b\u0119dzie nowym zarzewiem mi\u0142o\u015bci i\u00a0radykalizmu w\u00a0oddaniu si\u0119 Jezusowi. W\u00a02013 roku rozpocz\u0105\u0142 si\u0119 proces beatyfikacyjny s\u0142ugi Bo\u017cego Jeana Thierry\u2019ego Ebogo. 9 wrze\u015bnia 2014 roku zako\u0144czono faz\u0119 diecezjaln\u0105, a\u00a0dokumentacj\u0119 przes\u0142ano do Rzymu, do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.<\/p>\n

<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

[dropcap]H[\/dropcap]istoria tego m\u0142odziutkiego karmelity bosego rozpoczyna si\u0119 4 lutego 1982 roku w\u00a0kameru\u0144skim mie\u015bcie Bamenda. Jest drugim z\u00a0siedmiorga dzieci Ren\u00e8 Bikoula i\u00a0Marie Th\u00e9r\u00e8se Assengue Edoa. Powszednia i\u00a0prosta wiara rodzic\u00f3w spontaniczne przenika serce Jeana. Od male\u0144ko\u015bci jest zafascynowany \u017cyciem Jezusa. Jako kilkuletni ch\u0142opiec spotyka o. Eddy\u2019ego, oblata Maryi, kt\u00f3ry odci\u015bnie si\u0119 w\u00a0jego dzieci\u0119cym umy\u015ble szczeg\u00f3lnie ciep\u0142o i\u00a0wyra\u017anie….<\/p>\n","protected":false},"author":1,"featured_media":0,"parent":0,"menu_order":0,"comment_status":"closed","ping_status":"closed","template":"","meta":{"jetpack_post_was_ever_published":false},"jetpack_shortlink":"https:\/\/wp.me\/P4nmoZ-1kz","jetpack-related-posts":[],"jetpack_sharing_enabled":true,"_links":{"self":[{"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/pages\/5119"}],"collection":[{"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/pages"}],"about":[{"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/types\/page"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/users\/1"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=5119"}],"version-history":[{"count":12,"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/pages\/5119\/revisions"}],"predecessor-version":[{"id":10090,"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/pages\/5119\/revisions\/10090"}],"wp:attachment":[{"href":"https:\/\/gloskarmelu.pl\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=5119"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}