Wśród lasów i wapiennych wzgórz Jury Krakowsko-Częstochowskiej w miejscowości Czerna, oddalonej o 25 kilometrów od Krakowa w kierunku Katowic, znajduje się zabytkowy klasztor Zakonu Karmelitów Bosych z I połowy XVII w. Pielgrzymów i turystów zdumiewa piękno położenia i architektury klasztoru, lecz głównym celem ich pielgrzymowania do Czernej jest oddanie czci Matce Bożej Szkaplerznej i pole- cenie się Jej opiece przed łaskami słynącym obrazem znajdującym się w bocznym ołtarzu klasztornego kościoła. Wizerunek Maryi jest nie tylko piękny – piękno nie wystarcza. To jest ikona Bożej Rodzicielki, przed którą ludzie mogą się modlić, której zechcą się pokłonić, do której zapragną się przytulić i mówić do Niej jak do kochającej Matki.
Obraz Matki Bożej Szkaplerznej w karmelitańskim klasztorze w Czernej datowany jest na II połowę XVIII w. Został on namalowany przez Pawła Gołębiowskiego, artystę krakowskiego na wzór obrazu Matki Bożej Śnieżnej Salus Populi Romani (Ocalenie Ludu Rzymskiego), znajdującego się w Bazy- lice Matki Bożej Większej w Rzymie. Obraz został namalowany techniką olejną na blasze miedzianej w kształcie stojącego prostokąta, zakończonego arkadą. Posiada wymiary 208×107 cm. Tłem obrazu jest złota karta złożona z kwadratów o układzie skośnym, w które wpisano czterolistne kwiaty stylizowanej lilii w kształcie krzyżyka greckiego. Złote tło jest symbolem nadprzyrodzonego światła.
Bogarodzica przedstawiona jest w typie Hodegetrii – Przewodniczki, ukazującej swojego Syna trzymanego na rękach jako jedyną drogę zbawienia. Obraz przedstawia Maryję w pozycji stojącej w ujęciu trzech czwartych postaci, wyłaniającej się z obłoków, ustawionej frontalnie do wiernych. Twarz Matki Bożej jest podłużna o karnacji bladej. Matka Boża ubrana jest w piękną ugrową suknię, ozdobioną pod szyją złotą lamówką. Jej głowę i ramiona okrywa ciemnoniebieski maforion, czyli płaszcz z kapturem, także obszyty złotą lamówką i ozdobiony złotym krzyżykiem na wysokości czoła. Widoczna wewnętrzna strona maforianu jest oliwkowo-zielona, co oznacza, że Maryja jest Matką Zbawiciela. Kolor zielony podkreśla (ziemską) naturę Maryi.
Gwiazda siedmioramienna na kształt diademu przypięta na prawym ramieniu płaszcza Maryi jest symbolem Jej dziewiczego macierzyństwa. Słusznie Maryja nosi tytuł: Gwiazda Poranna, Jutrzenka. Jak jutrzenka poprzedza wschód słońca, tak Maryja w swym ziemskim istnieniu poprzedziła Mesjasza – Słońce i wydała Go na świat.
Maryja objawia się nam w znaku Karmelu jako Gwiazda Morza, przewodniczka i opiekunka nie tylko marynarzy, ale także metaforycznie wszystkich ludzi pokonujących wzburzone fale życia. Maryja jest Gwiazdą Morza, która świeci nad wzburzonymi falami świata i jak lśniąca latarnia w kościele Karmelitów Bosych oświetla drogę ludziom do portu zbawienia, jednocześnie jest przewodniczką i pomaga odnaleźć drogę życia.
Obraz przedstawia Madonnę o niezwykle ciepłym, łagodnym i jednocześnie zatroskanym wyrazie twarzy. Oczy Maryi zawsze spoglądają na wiernych, niezależnie od miejsca, z którego patrzą, jakby zawsze za nimi wodziły. Maryja ze skupieniem usiłuje wyczytać, co patrzący na Nią chcą Jej przekazać.
Czytaj dalej w lipcowo-sierpniowym numerze „Głosu Karmelu”